Hopen dat je de finish haalt in coronatijd

Iets later dan afgesproken komt Philip Lamers, directeur van evenementenlocatie Gooiland in Hilversum, via Teams in beeld. Hij was ietwat verlaat in verband met het halen van de theorie voor zijn vliegbrevet. Lamers sprak op de RO-masterclass van het IIA. Audit Magazine sprak met hem over corona en de gevolgen voor Gooiland en hem persoonlijk.

Hoe begon het?

“Ik heb aan de hotelschool gestudeerd en de opleiding media entertainment management gevolgd. Beide heb ik niet afgemaakt, ik ben niet van de theorie, maar een praktijkmens. Vervolgens ben ik een bedrijf begonnen in nachtmarketing in Hilversum. Gooiland was een zwaar verloederd pand, waar overigens erg toffe feestjes werden gegeven toen ik jong was. Ik heb de dansclub onder Gooiland voor andere ondernemers op de markt gezet en dat werkte goed. De rest van de locatie stond leeg. In Gooiland zijn veel ondernemers gevestigd geweest die vaak na een half jaar alweer failliet waren. Al snel was de club ieder weekend vol. Toen dacht ik: wat ik voor iemand anders kan, kan ik ook voor mijzelf.”

“Sinds de pandemie gaan alle contracten, facturen, offertes en betalingen via mij. Ik wil weten waar het geld naartoe gaat en of het goedkoper of anders kan”

En toen?

“Op twintigjarige leeftijd ben ik naar de eigenaar van Gooiland gestapt en na overleg gestart als huurder van diverse ruimtes, waar ik overigens in het begin nog geen huur voor hoefde te betalen. Ik had namelijk geen geld, maar wel veel energie en ideeën. Binnen drie maanden was ik er achter dat ik er geen feestlocatie van moest maken, maar een evenementenlocatie. Het pand is onder mijn leiding in ere hersteld. Het is licht en duurzaam, erg modern, ook al in de tijd dat het ontworpen is. Het is een bijzondere monumentale locatie, gebouwd in de jaren dertig naar ontwerp van architect Jan Duiker. In 2011 ben ik eigenaar geworden.”

Wat kun je allemaal beleven in Gooiland?

“Gooiland is een evenementenlocatie met een hotel en restaurant. We hebben een grote plenaire zaal en zestien subruimten. We zijn een congreslocatie dat af en toe een theatervoorstelling doet. Het belangrijkste zijn de congressen voor de zakelijke markt, daar focussen we ons op. We zijn ooit een stichting gestart om ook de publieke functie van het theater naar Hilversum te brengen en daarmee een theaterprogramma te brengen. Helaas heeft de gemeente Hilversum de subsidiekraan hiervoor dichtgedraaid.”

Hoe heeft de coronapandemie Gooiland geraakt?

“Om het metaforisch te verwoorden: we reden lekker in een Formule 1-auto, zagen de finish en hadden echt het idee dat we gingen winnen. Vlak voor de finish kregen we echter een klapband en knalden we in de vangrail. Alle plannen konden in de vriezer.”

Teert u nu in?

“Het punt is dat je een bedrijf opbouwt in jaren. Je sluit contracten en maakt afspraken met bedrijven voor meerdere jaren, die lopen tijdens de coronapandemie door en moeten gewoon betaald worden. Ik kan binnen een paar uur voor veel geld contracten afsluiten en dan stijgen de maandelijkse lasten. Maar om deze lasten naar beneden te krijgen, ben je veel langer bezig dan een paar uur. In eerste instantie dachten we: als het tot juni 2020 duurt dan redden we het wel, maar vervolgens kwam er weer een lockdown. Gelukkig wordt een deel van de lasten gedekt door de overheid, maar de vaste lasten zijn wel hoger dan die tegemoetkoming van de overheid. Per saldo teren we dus in op onze reserves.”

Welke initiatieven hebt u ondernomen om de continuïteit te waarborgen?

“Het was voor mij belangrijk om het personeel te behouden. Wat zijn de mogelijkheden om iedereen aan het werk te houden, zonder extra kosten en misschien zelfs tegen wat omzet? We zijn regelmatig bij elkaar gaan zitten om te bespreken wat we kunnen doen. Het doel van het verzinnen en realiseren van ideeën was niet per se alleen voor de omzet of winst, maar ook voor de reuring. Zichtbaarheid is belangrijk tijdens deze pandemie. Omzet is minder belangrijk, omdat je lasten voor een deel worden gedekt door de overheid.
We hebben van alles geprobeerd, met vallen en opstaan. Een van de ideeën die we ook daadwerkelijk hebben uitgevoerd, is het realiseren van een dakterras. Het dakterras is zo gemaakt dat het aan de coronaregels voldoet. Helaas moest het kort na de opening weer dicht in verband met de tweede lockdown. Om maar weer in Formule 1-termen te blijven: we hebben een aantal malen een klapband gehad, zijn iedere keer de pitstrook in gereden voor een nieuwe band, en reden daarna weer door. Maar vervolgens moeten we behoorlijk wat rondjes inhalen, en vragen we ons af of we op deze manier de finish wel halen.”

“Ik ben een ondernemer, wil overleven en zorgen dat ik mijn hoofd boven water houd”

Wat hebt u geleerd van de coronapandemie?

“Ik ben een betere en sterkere ondernemer geworden. Ik heb geleerd dat we de focus die we op de zakelijke markt hadden, moesten verleggen naar de particuliere markt. De particulier wil geld uitgeven, daarvoor moeten activiteiten worden gerealiseerd en aangeboden. Een hiervan is het al eerder genoemde dakterras. We moeten beide markten gaan bedienen, zorgen dat we een goede mix hebben. Dat betekent dat je bijvoorbeeld goed moet zijn in catering, want daar kun je beide markten mee bedienen. Ook het hotel is gericht op de zakelijke markt, en doet het helaas niet zo goed bij particulieren. We hebben nu van de gelegenheid gebruikgemaakt om het hotel te verven.
We proberen creatief te zijn. Een ander initiatief is de Vega club, een culinaire experience met een lage carbon footprint. We putten de wereld immers al genoeg uit. Helaas moest de club na twee weken alweer dicht in verband met de nieuwe maatregelen.”

Wat doen de gevolgen voor Gooiland met u?

“Na de klap van de Vega club was ik het spuugzat en er helemaal klaar mee. Ik heb veel energie en een ‘doorgaanmentaliteit’, maar die was toen helemaal weg. Ik kwam in een lege pitstraat terecht en zette de auto stil. Het voelde hopeloos. Ik ben een ondernemer, wil overleven en zorgen dat ik mijn hoofd boven water houd. Ik houd mij aan de regels, maar die worden constant aangepast. Dan kun je nergens op anticiperen. Het voelt alsof tijdens een Formule 1-race de regels worden aangepast. Ik had graag duidelijkheid gekregen over tot wanneer we dicht moeten en vanaf wanneer we weer open mogen. Maar ik ben zeker blij dat ik in Nederland woon. Ik heb buffers, maar als de steun er niet was dan was het klaar geweest met Gooiland. In andere landen wordt heel anders omgegaan met steunmaatregelen voor bedrijven dan hier, in sommige landen wachten bedrijven nog steeds op steun.”

Wat is uw grootste uitdaging wat betreft de continuïteit: het vinden van omzet, het beperken van de kosten, het aantrekken van financiering of iets anders?

“Voor mij is dat het beperken van de kosten, financiering heb ik niet nodig. Zoals ik al zei, zijn er met diverse partijen contracten en abonnementen afgesloten die vaak ook automatisch worden verlengd. In maart 2020 moest ik deze kosten nog voor de volle 100% betalen, nu krijg ik deze kosten steeds verder omlaag. Sinds de pandemie gaan alle contracten, facturen, offertes en betalingen via mij. Ik wil weten waar het geld naartoe gaat en of het goedkoper of anders kan. We nemen ook afscheid van bepaalde contracten en abonnementen. Ik denk daarnaast dat ik geen contracten meer voor de lange termijn wil afsluiten, en ook ga nadenken of een contract echt nodig is.”

Hebben jullie een business continuity plan? Zo ja, helpt dat in deze crisis?

“Er liggen plannen klaar voor als het pand afbrandt. Daar zijn we voor verzekerd en dit stelt ons in staat na de brand het pand weer op te bouwen. Daarnaast zijn we lid van de Dutch Venue Association, waar de Top-50 evenementenlocaties van Nederland bij zijn aangesloten. Als er iets gebeurt proberen we evenementen bij collega’s onder te brengen. Zo helpen we elkaar. Met deze partners heb ik nu ook veel contact. We praten met elkaar en wisselen ervaringen uit. Dus ja, we hebben zaken klaarstaan, maar niet voor het volledig sluiten van de locatie voor een bepaalde tijd. Gooiland is een enorme locatie en we kunnen binnen en buiten heel veel doen. Ik wil nooit meer een kleine zaak hebben. Volgens mij kun je dan bij een volledige sluiting geen kant op.”