Hybride mentorschap

De dynamiek van het werk wijzigt razendsnel en als jonge professional sta ik vaak versteld van de veranderingen die daarbij komen kijken.

Sinds ik vijf maanden geleden begon als interne auditor, zijn voor mij twee onderwerpen steeds prominenter geworden: de impact van hybride werken en het belang van goed mentorschap in de professionele ontwikkeling. Hoe kan een nieuwe balans tussen thuis en kantoor worden gevonden en hoe kan mentorschap de groei en het succes van jonge professionals bevorderen?

Voor de coronapandemie was hybride werken voor velen een uitzondering, nu is het de norm. Het is opmerkelijk hoe snel organisaties zich hebben aangepast en hoe flexibel werknemers blijken te zijn. Maar deze nieuwe manier van werken brengt ook uitdagingen en vragen met zich mee die verder gaan dan alleen het inrichten van een thuiswerkplek.

Hybride werken heeft invloed op de bedrijfscultuur en de samenwerking binnen teams. Virtuele vergaderingen en digitale communicatiemiddelen zijn nuttig, maar vervangen ze echt de spontane gesprekken bij de koffieautomaat of de gezamenlijke lunchpauzes en wandelingen? Sommigen bloeien op bij de flexibiliteit en de mogelijkheid om hun werk-privébalans te verbeteren. Anderen missen de cultuur en het sociale aspect van een kantooromgeving. Deze diversiteit aan ervaringen en voorkeuren maakt het lastig om een werkomgeving te creëren die voor iedereen optimaal is.

Een ander aspect is de invloed van hybride werken op de productiviteit en innovatie. Aan de ene kant kunnen werknemers thuis vaak geconcentreerder werken en worden zij minder afgeleid door kantoorruis. Aan de andere kant mis je de creatieve dynamiek die ontstaat wanneer mensen fysiek samenkomen. In mijn werk heb ik gemerkt dat sommige audits en brainstormsessies beter verlopen als mensen in dezelfde ruimte zijn. Hoe vinden we de juiste balans tussen geconcentreerd thuiswerken en inspirerende kantoorbijeenkomsten?

Mentorschap biedt de mogelijkheid om te leren van ervaringen. In mijn rol als interne auditor heb ik gemerkt dat theorie en praktijk soms ver uit elkaar liggen. Sparren met ervaren collega’s die beschikken over meer kennis en al door soortgelijke uitdagingen zijn gegaan, kan enorm waardevol zijn. Het helpt niet alleen om technische vaardigheden te ontwikkelen, maar ook om inzicht te krijgen in de organisatiecultuur en de ongeschreven regels die vaak minstens zo belangrijk zijn.

Daarnaast kan mentorschap bijdragen aan het opbouwen van zelfvertrouwen en het nemen van initiatief. Voor veel jonge professionals kan het intimiderend zijn om hun stem te laten horen en nieuwe ideeën in te brengen. Een mentor kan hierbij een veilige omgeving bieden waarin men kan groeien en zichzelf kan (leren) uitdagen. Het is niet alleen de mentee die leert; ook de mentor haalt waarde uit de relatie, wat bijdraagt aan een cultuur van continu leren en groeien binnen de organisatie.

De manier waarop we werken verandert voortdurend en vereist het vermogen om snel aan te passen. Zowel hybride werken als mentorschap spelen hierin een cruciale rol. Het biedt een solide basis voor jonge professionals om zich te kunnen ontwikkelen tot de leiders van morgen. Door bewust om te gaan met deze aspecten, kunnen zowel organisaties als professionals groeien en zich aanpassen aan de nieuwe realiteit.

Waarover verwonder jij je Joël Freitas? We lezen het graag in de volgende editie van deze estafettecolumn vanuit YP’s!