Strategie

Toen ik hoorde van het thema waarover deze column moest gaan – strategie – voerde mijn brein mij meteen vijftig jaren terug naar de ronde tafel thuis. Daarop lag zo’n ouderwets Perzisch tafelkleed. Zo een waar de asbak na jaren trouwe dienst zijn sporen had nagelaten door middel van een afdruk met daaromheen een paar verschroeide vezels. Dat was de plek waar mijn ome Piet altijd zat als wij Stratego speelden.

Stratego is een bordspel waarbij je de vlag van de tegenspeler moet zien te veroveren en tegelijkertijd je eigen vlag zo goed mogelijk moet beschermen, teneinde te winnen. Je speelt met veertig in plastic gegoten legerfunctionarissen, met de maarschalk als hoogste in rang, namelijk 10. De spion is met rang 1 de minst waardevolle functie. Een opmerkelijke waardering, zo vond ik vroeger al, denkend aan het belang van James Bond bij al zijn geheime missies. Wel kan die spion als enige de maarschalk verslaan, wat ook weer te denken geeft over het leiderschap van die hooggeplaatste figuur. Want niet zelden was het juist 007 die een in de media tot held uitgeroepen legerleider wist te ontmaskeren. En zo werd de zorgvuldig verhulde machtswellust van zo’n maarschalk dan pijnlijk duidelijk voor de wereld.

Er zijn ook nog bommen in het spel. En die kunnen in een klap de maarschalk en de andere soldaten reduceren tot een legpuzzel van minstens vijfduizend stukjes. De mineur, een rang 3-functie, kan gelukkig als enige die bommen ontmantelen.

Onder de mineur werken verkenners met rang 2 en die doen het door de top zeer gewaardeerde soldatenwerk. En die weinig gewaardeerde spion… Maar boven de mineur, die de mogelijke bommen als geen ander weet te vinden en bovendien onschadelijk kan maken, tekent zich gelijk de hiërarchie af. De rangen 4 tot en met 9 laten een overkill aan gelaagdheden zien in de legerleiding.

Eigenlijk raakt de mineursfunctie aan die van internal auditors. Ook zij gaan het veld in om risico’s tegen te gaan en toetsen daarbij de effectiviteit en efficiëntie van het afweergeschut. Maar een auditmineur wordt niet altijd gewaardeerd voor wat-ie werkelijk waard is. Rang 5 tot en met 9 hebben vooral baat bij verkenners en een sergeant. Een mineur is voor de luitenant, kapitein, majoor, kolonel en generaal niet echt van toegevoegde waarde. En als die mineur wordt aangetikt door een tegenstander met een hogere rang, en dat zijn er best veel, dan kost hem dat geregeld de kop.

Het is dus zaak om als internal auditor/mineur een strategie te ontwikkelen voor een vreedzame samenwerking met alle gelaagdheden in het leger. Een plan van aanpak om in ieder geval korte, liever nog middellange en als het effe kan langetermijndoelen te bereiken die passen bij deze waardevolle functie. Sommigen hebben dat geregeld door voor de afdeling Internal Audit een veilige positie te claimen. Direct onder de generaal en met een direct lijntje naar rang 10. Er zijn ook afdelingen die zich niet onder het juk van de sergeant uit hebben weten te worstelen. Geknecht en klein gehouden vechten zij zich een ongeluk om hun toegevoegde waarde telkens weer te bewijzen. Onder constante druk van kostenreducties en ander gedoe. Dan zou je als mineur bijna wensen dat die sergeant zelf een bom raakt…