De sourcingstrijd binnen organisaties

Achter de glanzende gevels van organisaties woedt een stille, eeuwige strijd. Moeten organisaties intern talent continu koesteren om hun geheimen te bewaken, of moeten ze externe expertise inschakelen om mogelijk nieuwe perspectieven te verkennen?

De in-house interne auditor, de Sherlock Holmes van het bedrijf, is diepgeworteld in de bedrijfscultuur. Hij kent het reilen en zeilen, elk risico en elke zwakke plek. Het lijkt alsof hij overal is, en dat is precies de reden waarom het bestuur van hem houdt. Maar is dit altijd de juiste keuze voor een organisatie? Er zijn namelijk ook consultants – de frisse wind die nieuwe perspectieven brengt. Ze hebben een gereedschapskist vol ervaring, best practices en benchmarkinformatie. Hiermee kunnen ze als een goochelaar trucs laten zien waar je zelf misschien niet aan had gedacht. Inclusief gratis afkortingen, theoretische modellen en jargon…

Als consultant kan ik je – natuurlijk geheel zonder bias – vertellen: het werken voor een externe partij is een uitdagende en geweldige ervaring. We proberen continu op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen, zien verschillende werkwijzen in de praktijk bij verschillende organisaties en worden voortdurend – ja, soms tot vervelens toe – getraind.

Ik vraag me af: waarom kiezen organisaties niet voor ‘best of both worlds’? Een hybride aanpak (co-sourcing), kan leiden tot een harmonieus samenspel van intern en extern talent. De interne crew die het dagelijks reilen en zeilen kent, terwijl de externe experts op flexibele basis langskomen en zorgen voor extra kennis, ondersteuning en een kritische blik van buitenaf. Ook dit is natuurlijk puur unbiased.

Uiteindelijk draait het allemaal om het behalen van de organisatorische doelstellingen, om zwakke plekken op te sporen en om regels strak na te leven. Of het nu Sherlock Holmes of de externe goochelaars zijn, de keuze is aan de organisatie zelf. Als het eindresultaat maar is gericht op het verschaffen van waardevolle inzichten en zekerheid aan het management en andere belanghebbenden van de organisatie. Ik denk dat die écht goede inzichten pas komen als Sherlock Holmes en de goochelaar hun handen ineenslaan.

Waarover verwonder jij je Laura van den Ing? We lezen het graag in de volgende editie van deze estafettecolumn vanuit YP’s!