De auditor als bet(er)weter?

Dat een internal auditor een beetje een betweter is, beamen veel van onze auditees waarschijnlijk. Nu is een onderwijzer geen betweter, maar wel een beterweter. Over het algemeen dan. Onderwijzer klinkt in ieder geval een stuk beter dan betweter. Op deze plek een kleine zoektocht of wij inderdaad op onderwijzers lijken, en als dat zo is, of we daar dan nog wat van kunnen leren.

Mijn zoektocht begon op Google waar ik taken en persoonlijkheidskenmerken vond voor de leerkracht basisonderwijs, wat geloof ik de juiste benaming van onderwijzer is. In mijn piepkleine referentiemodel heb ik vervolgens de taken maar eens onder elkaar gezet. Ik licht er een paar taken uit:

• stelt lesplannen op (zowel lange termijn als dagelijkse plannen) volgens de richtlijnen van het curriculum – Wel, ik denk dat de meeste van jullie de analogie wel zullen herkennen, dus wat mij betreft ‘vergelijkbaar’;
• houdt orde en zorgt voor een goede werksfeer in het klaslokaal – Ook hier, als je klaslokaal verruilt voor audit, durf ik deze taak wel aan de auditor toe te bedelen;
• observeert en evalueert de prestaties en het gedrag van kinderen – 100% match volgens mij.

Zo heb ik in totaal elf andere taken beoordeeld en maar liefst tien daarvan zijn heel vergelijkbaar. Zeker als we her en der een woordje vervangen of een beetje ruim interpreteren. Ik durf de stelling dus wel aan dat de internal auditor inderdaad (ook) een onderwijzer is. Kunnen we er nog iets van leren? Interessant in dit kader is de taak: ‘plant en begeleidt activiteiten met de kinderen, bijvoorbeeld sportactiviteiten, concerten en excursies’. Is onze interactie met de auditee buiten de audits wel voldoende? Doen we ook voldoende leuke dingen met auditees? Een retorische vraag, denk ik…

Nu dan de persoonlijkheidskenmerken die passen bij een leerkracht basisonderwijs. Houd je vast: sociaal, conventioneel en artistiek. Als eerste sociaal: daar lees ik mensen helpen, samenwerken, iets bijbrengen, servicegericht. Maar ook dienstverlenend. Dat laatste kunnen we nog wel eens onder de loep nemen: zijn we dat wel voldoende?

Ook het kenmerk conventioneel biedt veel herkenning: geordend, netjes, anderen kunnen erop vertrouwen dat je volgens dat wat afgesproken is werkt, risico vermijdend. Kat in het bakkie voor de gemiddelde auditor.

Het spannendst en meest leerzame voor ons is echter artistiek. Hier lees ik mooie dingen maken en ontwerpen. Tja, dat kunnen we zeker, maar doen we dat ook?

Creatieve werkzaamheden als schilderen en fotograferen: ik weet dat sommigen van ons via video’s en foto’s alternatieve rapportagevormen uitproberen, maar is dat echt gemeengoed?

Nog eentje: origineel en fantasievol zijn, dingen op een andere manier bekijken. Dat zouden we denk ik allemaal wel willen, maar wringt deze schoen ons niet?

De laatste in het rijtje: expressief werk als acteren en zingen. Nu noemden mensen mij weleens de ‘zingende auditor’, maar ik hield dat stukje van mij (ik was namelijk ook operazanger) toch echt ver weg van mijn internal auditwerk.

De conclusie van mijn kleine zoektocht: de internal auditor is zonder meer een onderwijzer. Maar om een betere internal auditor te worden zou hij flink wat in zijn artisticiteit moeten investeren. Of zorgen dat er meer artistiekelingen in het team zitten.

Daarnaast kunnen we leren van onderwijzers. Wat doen zij eigenlijk allemaal? Hoe doen zij dat? De meesten van ons hebben kinderen en dus zeer eenvoudig toegang tot deze informatie. Daarnaast is meer aandacht voor het vak van onderwijzer sowieso zeer nuttig lijkt mij.