Internal audit binnen het Nederlandse hoger onderwijs

Daar waar internal audit binnen de financiële sector en de overheid al jaren gemeengoed is, geldt dat in andere sectoren in veel mindere mate. Een sector waar internal audit de afgelopen jaren een opmars maakte is het onderwijs, en dan in het bijzonder binnen de hogescholen. Veel hogescholen in Nederland beschikken inmiddels over een interne auditfunctie (IAF). Audit Magazine bevroeg acht hogescholen en zette de kerngegevens op een rij.

Over het doel van deze IAF’s bestaat geen misverstand: aanvullende zekerheid geven aan het bestuur en management, de kwaliteitscultuur bevorderen en een cultuur van continue verbetering stimuleren. De meeste IAF’s bepalen hun onderzoeksobjecten door middel van strategische risicoanalyses en input vanuit de organisatie. En, zo geven sommige auditors aan, het auditen van deze objecten heeft al tot vele mooie verbeteringen geleid! Alle bevraagde IAF’s houden zich bezig met operational audits, soms aangevuld met IT-audits, compliance audits en themagerichte onderzoeken. Wat verder opvalt is dat veel van deze IAF’s al verbijzonderd zijn; ze maken geen onderdeel (meer) uit van een andere afdeling en rapporteren vaak rechtstreeks aan het college van bestuur (CvB) en de (auditcommissie) van de raad van toezicht (RvT).

Het auditen binnen het hoger onderwijs kent zijn eigen unieke uitdagingen. De decentrale inrichting van hogescholen met veel bevoegdheden binnen de faculteiten, het mensgerichte karakter van het onderwijs en de beperkte check-actmentaliteit in de PDCA-cyclus maken dat veel aandacht moet uitgaan naar het creëren van begrip en draagvlak voor auditresultaten. En dat is belangrijk, want er staat binnen deze sector veel op het spel. Twee op de drie studenten in het hoger onderwijs volgen namelijk een hogere beroepsopleiding; op dit moment circa 500.000. En daarmee vormen de hogescholen – en de meer dan 55.000 mensen die voor deze hogescholen werken – de motor achter de Nederlandse kenniseconomie van morgen!